രണ്ട്

സ്വാതന്ത്ര്യദിനം:
ഭീഷണികളുടെ മുള്‍മുനയില്‍ നിന്ന് കൊണ്ടൊരു സ്വാതന്ത്ര്യദിനാഘോഷം.അനിഷ്ടസംഭവങ്ങള്‍ ഒന്നുമുണ്ടായില്ല (ദൈവാനുഗ്രഹം).ഇവിടെ ഗള്‍ഫിലും പല സംഘടനകളും ആഘോഷങ്ങള്‍ ‘കൊണ്ടാടി’.സ്വാതന്ത്ര്യസമരചരിത്രങ്ങള്‍ വായിക്കുമ്പോള്‍ ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നും പതഞ്ഞുയരുന്നൊരു വികാരം,ഒരു തരിപ്പ് അല്ലെങ്കിലൊരു ഉള്‍പ്പുളകം... അതുമതി എന്‍റെ ആഘോഷങ്ങള്‍ ധന്യമാക്കാന്‍‍.

പരിചയം:
പോയവാരം ബൂലോഗത്തിലെ രണ്ടു പുലികളെ പരിചയപ്പെടാന്‍ പറ്റി... (ഇരുതല മൂര്‍ച്ചയുള്ള വാളെന്ന് കേട്ടിട്ടേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു).ഒരെണ്ണം, കൊടകരയില്‍ നിന്നും ജബല്‍-അലിയില്‍ ഡൈലി ജോലിക്കു പോയി വരുന്നൊരു വിദ്വാന്‍.മറ്റൊന്ന്, ഇത്തിരിവെട്ടത്തിരുന്നു ഒത്തിരിയൊത്തിരി പറയുന്നൊരു വിദ്വാനും.

ചിന്താവിഷ്ടനായ ഞാന്‍:
സ്വരുക്കൂട്ടി വെക്കുന്ന നാണയതുട്ടുകളില്‍ നിന്നും എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ കാരുണ്യപ്രവര്‍ത്തങ്ങല്‍ നടത്താന്‍ ശ്രമിക്കുന്നൊരു കൂട്ടം പ്രവാസികള്‍. നാട്ടില്‍ നിന്നും സഹായത്തിനായ് വന്നൊരപേക്ഷ വായിച്ചുപോലും നോക്കാതെ നിരസിക്കാന്‍ യോഗത്തില്‍ പങ്കെടുത്തവര്‍ ഒന്നടങ്കം പറഞ്ഞതിന് ഒരൊറ്റ കാരണമേയുണ്ടായിരുന്നുള്ളു - മാതൃഭാഷയോടുള്ള സ്നേഹം, അതെ ആ അപേക്ഷ ഇംഗ്ലീഷിലായിരുന്നു.ആ വ്യക്തിയെ ആംഗലേയം തിരെഞ്ഞെടുക്കാന്‍ പ്രേരിപ്പിച്ചതെന്തായിരിക്കും..? എന്നെ ചിന്തിപ്പിച്ചത് അതായിരുന്നു..!

വഴിയോരക്കാഴ്ച്ച:
തിരക്ക്, എന്നും അലര്‍ജിയാണെനിക്ക്. വാരാന്ത്യം ചിലവഴിക്കാനായ് ലേബര്‍ ക്യമ്പുകളില്‍ നിന്നും ദൂര‍ഗ്രാമങ്ങളില്‍ നിന്നും നഗരത്തിലേക്കൊഴുകിയെത്തിയിരിക്കുന്ന തൊഴിലാളികള്‍, തൃശ്ശൂര്‍പൂരത്തെ വെല്ലുന്ന ജനത്തിരക്ക്. വിയര്‍പ്പിന്‍റേയും, ബീഡിയുടേയും, മുറുക്കാന്‍റേയും രൂക്ഷഗന്ധം - വെറുപ്പും പുച്ഛവും നുരഞ്ഞുവന്നു. പക്ഷേ, മനസ്സ് എന്നെ ശാസിച്ചു... അരുത്, നീ സഹജീവിസ്നേഹം നടിക്കുന്നവനാണ്. എങ്കിലും അന്തരീക്ഷത്തില്‍ കട്ടപിടിച്ചു നിന്നിരുന്ന ബീഡിപ്പുക എന്നെ ശ്വാസം മുട്ടിച്ചു.

പരാതി:
...ഇപ്പോ ഇക്കാക്ക് ശരിക്കൊന്ന് വിളിച്ച് സംസാരിക്കാന്‍ പോലും സമയമില്ലാണ്ടായിരിക്കുന്നു... ബ്ലോഗെന്ന ഒരൊറ്റ വിചാരേള്ളൂ..പ്രിയതമയുടെ പരാതിയാണ്. പരാതിയില്‍ കാര്യമില്ലാതില്ല.